Ο υποσπαδίας εμφανίζεται με συχνότητα 1/150-300 νεογέννητα αγόρια και έχει παρατηρηθεί κληρονομικότητα σε ποσοστό περίπου 20%.  Στο 50% των περιπτώσεων ο υποσπαδίας είναι βαλανικός στο 30% πεικός και στο 20% περινεικός. . Υπάρχει οικογενής συσχετισμός, αν δηλαδή ένα παιδί έχει υποσπαδία, ένα άλλο αγόρι της οικογένειας έχει 15% πιθανότητα να εμφανίσει την ίδια κατάσταση. Επίσης, 8% των πατέρων που έχουν παιδί με υποσπαδία είχαν την ίδια κατάσταση.

Αίτια
Η αιτία είναι άγνωστη. Φαίνεται ότι μάλλον συμβάλουν παράγοντες ορμονικοί, περιβαλλοντικοί και γενετικοί.

Συνέπειες
Εάν ο υποσπαδίας ή/και χορδή δεν αποκατασταθούν χειρουργικά, καθώς το παιδί μεγαλώνει μπορεί να παρουσιαστούν προβλήματα όπως:

Το παιδί να έχει δυσκολία στην ροή των ούρων (κατεύθυνση- έλεγχος των ούρων) ή δυσκολία ούρησης στην όρθια θέση.
Το πέος καθώς το παιδί μεγαλώνει αποκτά μεγαλύτερη κάμψη με αποτέλεσμα να προκαλεί σεξουαλική δυσλειτουργία στην ενήλικη ζωή. Τέλος, αν η θέση της ουρήθρας είναι χαμηλά στο πέος ή πίσω από το όσχεο, το παιδί μπορεί να έχει προβλήματα γονιμότητας.

Ψυχολογικά προβλήματα στη σχολική ηλικία, αλλά και στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή όταν ο νέος άνδρας θα αρχίσει να δραστηριοποιείται σεξουαλικά.

Για τον βαλανικό υποσπαδία η μόνη επιβάρυνση είναι κοσμητική και ψυχολογική και όχι λειτουργική.

Έλεγχος
Τα παιδιά με υποσπαδία χρειάζονται εργαστηριακό έλεγχο του ουροποιητικού για τη συνύπαρξη άλλων συγγενών ανωμαλιών. Και εκείνα με βαριές μορφές υποσπαδία ενδοκρινολογικό έλεγχο και ίσως και καρυότυπο.

Θεραπεία
Η μόνη θεραπεία που συνίσταται είναι η χειρουργική αποκατάσταση και είναι σχεδόν πάντα επιτυχής όταν γίνεται από έμπειρο παιδοχειρουργό.

Στόχοι της χειρουργικής επέμβασης είναι οι εξής:
-Να μετατοπιστεί η θέση ουρήθρας στην άκρη του πέους
-Να διορθωθεί η χορδή του πέους, ώστε να μην έχει κάμψη κατά τη στύση.
-Να βελτιωθεί η εμφάνιση του πέους
-Να μην υπάρχουν προβλήματα γονιμότητας αργότερα στη ζωή

Η ηλικία που συστήνεται η χειρουργική επέμβαση του υποσπαδία είναι μεταξύ 6- 24 μηνών.
Η εγχείρηση γίνεται με γενική αναισθησία Για τις ήπιες μορφές δεν χρειάζεται παραμονή στο νοσοκομείο (Day Clinic). Οι βαρύτερες μορφές υποσπαδία χρειάζονται παραμονή στο νοσοκομείο 5 έως 10 ημέρες. Σε κάθε περίπτωση είναι απόφαση του παιδοχειρουργού ανάλογα με τον ασθενή, την βαρύτητα της ανωμαλίας,  την τεχνική αποκατάστασης αλλά και την ασφάλεια της εγχείρησης. Ανάλογα με την περίπτωση μετά την εγχείρηση μπορεί να υπάρχει ένας καθετήρας στην ουρήθρα ο οποίος διοχετεύεται διαμέσου του επιδέσμου ανάμεσα σε δυο πάνες και θα παραμείνει από 1-12 ημέρες. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται καθόλου καθετήρας.

Επιπλοκές
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να δημιουργηθεί ένα συρίγγιο σε κάποιο σημείο της νεοουρήθρας και τα ούρα να ρέουν από εκεί. Σ’ αυτή τη περίπτωση το συρίγγιο μπορεί να επουλωθεί μόνο του ή να χρειαστεί μια επιπλέον επανορθωτική χειρουργική επέμβαση.

Μπορεί να σχηματιστούν ουλές εντός της ουρήθρας και να προκαλέσουν στένωση της ουρήθρας. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη δίοδο των ούρων και θα πρέπει να γίνονται διαστολές ή να αποκατασταθεί χειρουργικά.

Η χειρουργική επέμβαση του υποσπαδία είναι πολύ λεπτή και πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένους χειρουργούς. Το αποτέλεσμα της εγχείρησης εξαρτάται όμως και από την επουλωτική ικανότητα των ιστών του ασθενή και την μετεγχειρητική πορεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις η διόρθωση γίνεται σε ένα εγχειρητικό χρόνο (Snodgrass, Mathieu, Duckett), ενώ στις βαρύτερες μορφές όπως ο οσχεϊκός και ο περινεϊκός ή σε επανεγχειρήσεις κατά κανόνα σε δύο εγχειρητικούς χρόνους (Bracka). Το λειτουργικό αποτέλεσμα που αφορά τη στύση και την ούρηση, αλλά και το αισθητικό είναι πολύ καλό και ψυχολογική επιβάρυνση δεν υπάρχει όταν η αποκατάσταση γίνεται στον κατάλληλο χρόνο.